نقش ناخدایان ساختارشکن در گردشگری صلح - عینک بانوان

به گزارش عینک بانوان، خبرنگاران/اصفهان دو پژوهشگر گردشگری دربارۀ نقش بانوان در آیندۀ گردشگری صلح آمیز سخن گفتند.

سحر موحدی، در وبینار جشنوارۀ صلح به وسیله جهانگردی که ظهر امروز (پنجشنبه-یکم مهرماه) به همت جهاد دانشگاهی اصفهان برگزار گردید، گفت: دنیا در حال تحول و دگرگونی از ساختار تجربه به سوی نوآوری بوده و جهانگردی هم از این قاعده مستثنی نیست، به همین علت در آینده، قبایل خاصی از مسافران را در حوزه جهانگردی شاهد خواهیم بود.

او عظیم سالان فعال، خانواده های مهاجر دنیای، رفت وآمد نمایندگان شهری و مدیران دنیای را گروه های جهانگردی آینده دانست و شرح داد: عظیم سالان فعال، افرادی هستند که تجربه های متفاوتی را از سفرهای دائمی کسب می نمایند، خانواده های مهاجر دنیای به صورت خانوادگی چندین ماه به دور از مشغلۀ روزانه برای درک دنیا هستی و کسب تجربه های متفاوت از نحوۀ زندگی و شرایط گوناگون در سفرند، رفت وآمد نمایندگان شهری هم به صورت منظم در زمان های مختلفی برای انجام کارهای روزانه در سفرند و مدیران دنیای هم بیزینس من ها هستند.

موحدی توضیح داد: از دیدگاه خانواده های مهاجر دنیای، زنان هم جهانگردند و هم میزبان، زیرا با اتکا بر روحیۀ صلح طلب و لطیفشان می توانند هم زندگی بومی و محلی خود را در ارتباط با دیگران نشان دهند و هم با آموزش راه و روش زندگی و تحلیل جامعه محلی خود برای جهانگردان باعث ایجاد تغییر شوند.

این پژوهشگر حوزۀ جهانگردی اضافه کرد: بانوان می توانند با آموزه هایی دربارۀ حفظ و حراست محیط زیست، اهمیت این مسئله را به بچه ها، همسران و اطرافیان خود یادآور شوند و سفیران و راویان صلح و دوستی باشند.

او با بیان اینکه خلاقان آینده بانوان هستند، گفت: ظرافت نظر بانوان و نگاه آنان به آینده باعث می گردد آنان به اسم ناخدایان ساختارشکن و پیشران در چرخه تحول، سفیران صلح پایدار باشند.

فاطمه ترابی، دیگر سخنران این وبینار هم اظهار کرد: خاطره ها و یادگاری های یک مکان، عوامل انگیزشی در تهییج و دعوت از جهانگرد برای بازدید است. در روزهای سیاه جنگ دنیای دوم و زمانی که اروپا در سایه ترس و وحشت آلمان نازی و هیتلر به سر می برد، اصفهان پیشگام صلح بود و از لهستانی هایی که در رعب و وحشت شرایط موجود زندگی می کردند برای جای گیری در مأمن پر آرامش اصفهان دعوت کرد.

او با بیان اینکه اصفهان از سال 1342 تا 1349 پناهگاهی برای دو هزار و 600 کودک لهستانی بوده، ادامه داد: توجه به تاریخ و آنالیز موشکافانۀ مدارک و اسناد تاریخی، همیشه رد پاهای متفاوتی از صلح و نوع دوستی را در اصفهان بیان می نماید و یکی از نمونه های شاخص آن صنعت فرش بافی و میناکاری است که بچه ها لهستانی در دوران اقامت خود در این شهر آموخته اند.

ترابی، با اشاره به وجود عکس ها و مستندات تاریخی از حضور بچه ها لهستانی در اصفهان از نگاه دوربین ابوالقاسم جلال توضیح داد: این عکاس، کاوش بچه ها لهستانی در میدان نقش دنیا، آموختن هنرهایی نظیر؛ فرش بافی و میناکاری، تحصیل در مدرسه فرانسوی ها (دانشکده کنونی هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان) و برگزاری آئین های مذهبی در کلیسای کاتولیک ها پشت مدرسه فرانسوی ها را به تصویر می کشد.

این فعال جهانگردی یادآور شد: نماد صلح آویخته در کلیسای لوقا به وسیله بچه ها لهستانی قبل از بازگشت به کشورشان، تعلق بخشی از قبور موجود در قبرستان ارامنه اصفهان به بچه ها لهستانی و خانه صارم الدوله که محل نگهداری شیرخوارگان لهستانی بوده (دانشکده جامع کشاورزی کنونی) هم اسناد معتبر دیگری برای روشنی چراغ صلح در تاریک ترین دوره های تاریخ در دنیا است.

او جهانگردی صلح را حلقۀ مغفول دنیای جهانگردی در ایران دانست و گفت: آثار مستندی نظیر مرثیه گمشده، فصلی از زندگی، سریال خاتون و ... مدارکی محکم از صلح دوستی و پیشگامی ایرانیان در صلح جویی هستند که با توجه به شائبه ها و سیاه نمایی هایی که علیه ایران ساخته وپرداخته می گردد، باید بیشتر به آن ها استناد کرد.

ترابی، تماشا فیلم مرثیه گمشده را به هر جهانگرد و راهنمای توری توصیه کرد و اضافه کرد: در این فیلم که به کارگردانی خسرو سینایی ساخته شده، کارگردان با بهره گیری از آلبوم عکس های ابوالقاسم جلال در کشور لهستان و مصاحبه با صاحبان عکس ها روایتی روشن و محکم از صلح دوستی و صلح جویی ایران به تصویر می کشد.