تاریخ حفاظت معماری ایران در قالب نشستی تخصصی آنالیز و مرور شد - عینک بانوان

به گزارش عینک بانوان، خبرگزاری مهر/ براساس اخبار بدست رسیده، تاریخ حفاظت معماری ایران در قالب نشستی تخصصی آنالیز و مرور شد.

یاسر حمزوی، عضو هیئت علمی و دانشیار، پژوهشکده بناها و بافت های تاریخی فرهنگی در نشست تخصصی هفته پژوهش با بیان اینکه یکی از مواردی که باعث خواهد شد اصول و مبانی نظری قابل قبولی برای مداخلات حفاظتی و بازسازیی آثار معماری تاریخی ارائه گردد، مرور رخدادها و اندیشه هایی است که در گذشته در مورد حفاظت، بازسازی و نگهداری آثار وجود داشته، توضیح داد: با نگاه به گذشته و شناخت سیر اندیشه حفاظت، میتوان اصول بین المللی پذیرفته شده را در بستر فرهنگی ایران دید و در بخش هایی که لازم است، بومی سازی کرد.

وی گفت: به عبارتی، برای حفاظت صحیح این آثار و تحلیل مطالعات حفاظتی اجرا شده و اقدامات مورد احتیاج آینده، لازم است تا رویکردهای حفاظتی این آثار در بستر فرهنگی نیز مورد کنکاش قرار گیرند. بنابراین، در این پژوهش سعی شده با مرور نتیجه اقدامات و مداخله های حفاظتی بر روی آثار معماری در دوره های مختلف تاریخی پیش از اسلام و دوران اسلامی و بعلاوه آنالیز تجربه های حفاظت و بازسازی در ایران، بتوان رویکردهای حفاظتی معرفی کرد تا در آینده بتوان با تکیه بر آن، مداخله های صحیح و بعلاوه تحلیل صحیحی از اقدامات سالها و دوره های گذشته بر روی این گونه آثار انجام داد.

دانشیار پژوهشکده بناها و بافت های تاریخی فرهنگی اظهار کرد: روشن است که حفاظت با قرارگیری در تقاطع چند علم متفاوت، مقوله ای در بنیاد خود بسیار تئوریک است و احتیاج به ارتقا مداوم جنبه های نظری خود دارد تقاطعی که حاصل برخورد تاریخ، زیباشناسی، جامعه شناسی، باستان شناسی، فلسفه، اخلاق و البته علوم پایه است، لذا از این منظر، حفاظت که در این تقاطع شکل میگیرد هرگز نمی تواند صرف رویکردی عملی یا کاملا نسبی و ذوقی باشد و هرگز هم نمی تواند به وجه فنی خود فرو کاسته گردد.

حمزوی توضیح داد: چنین جایگاهی ما را به عنوان پژوهشگر ناگزیر می سازد تا بازسازی را به عنوان حوزه ای بینا رشته ای، حداقل در وجه نظری آن بازشناسیم از این رو بایسته است که تئوری بازسازی بسی بیش از آنچه تا به امروز بوده مورد توجه قرار گیرد.

وی گفت: لازمه تدوین مبانی بازسازی معماری و آرایه های معماری ایران، مطالعه اقدامات حفاظتی و بازسازیی گذشته است، تا روند شکل گیری و سیر اندیشه آن تعیین نگردد، نمی توانیم به خوبی برنامه ای با اتکا بر دانش و فرهنگ بومی برای آینده معماری و آرایه های معماری تاریخی ایران تدوین کنیم.