فضاپیمای اسپیس ایکس با ایجاد چشم انداز ای تماشایی به ایستگاه فضایی رسید
به گزارش عینک بانوان، یک کپسول باری دراگون اسپیس ایکس ضمن پیوستن به ایستگاه فضایی بین المللی بیش از 2630 کیلوگرم تجهیزات را به آزمایشگاه مداری زمین تحویل داد.
فضاپیمای رباتیک دراگون پنجشنبه شب (صبح آدینه به وقت تهران) به وسیله یک موشک فالکون 9 از مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا پرتاب شد. پس از رسیدن به مدار پایین زمین، بوستر مرحله اول موشک جدا شد و دقایقی بعد روی سکوی شناور بدون سرنشین A Shortfall of Gravitas فرود آمد.
پس از یک روز در راه بودن، کپسول دراگون هم در ساعت 11:21 صبح منطقه زمانی شرقی (19:51 به وقت تهران) در حالی که 430 کیلومتر بالای اقیانوس اطلس جنوبی قرار داشت، به ایستگاه فضایی بین المللی متصل شد. این عملیات که هنگام طلوع خورشید در مدار بر فراز اقیانوس صورت گرفت، چشم انداز ای تماشایی ایجاد کرد.
این مأموریت بیست وپنجمین پرواز باری اسپیس ایکس به ایستگاه فضایی است و با نام CRS-25 شناخته می گردد. این تعداد از زمان نخستین مأموریت در سال 2012، با سرعتی آهسته اما پیوسته افزایش یافته است.
سرعت رشد پرتاب های اسپیس ایکس اما در مجموع بسیار بالاتر است. پرتاب CRS-25 سی امین پرتاب فالکون 9 در امسال بود. در حالی که این شرکت در سال 2021 تنها 31 مأموریت را انجام داده بود. به گفته بنجی رید (Benji Reed) مدیر ارشد پروازهای فضایی انسانی اسپیس ایکس، این شرکت میخواهد این تعداد را تا انتها سال 2022 دو برابر کند.
او گفت: این موضوع فکر من را به چالش می کشد. فکر کردن اینکه امسال سه کپسول دراگون، از جمله اولین مأموریت کاملا خصوصی و بعلاوه یک مأموریت سرنشین دار ناسا را به ایستگاه پرتاب نموده ایم، بسیار جالب است.
دو مأموریت دیگر دراگون در سال 2022 که هر دو در ماه آوریل انجام شدند، شامل مأموریت Ax-1 با مدیریت شرکت آکسیوم اسپیس (Axiom Space) و مأموریت کرو-4 (Crew-4) به عنوان چهارمین برنامه تجاری فرستادن فضانوردان ناسا به ایستگاه می شوند.
در مأموریت باری تازه، حدود نیمی از وزن محموله فضاپیما به تحقیقات علمی اختصاص دارد. به گفته ناسا این محموله برای پیشبرد حدود 40 پروژه تحقیقاتی در حال اجرا در ایستگاه تحویل داده شد و بعلاوه شامل بعضی آزمایش های تازه هم می گردد.
از جمله یک مطالعه به وسیله آژانس فضایی اروپا و دانشگاه فلورانس در ایتالیا، در حال آنالیز اثرات ریزگرانش بر فرایند بهبود زخم های بخیه شده است. آزمایش دیگری از دانشگاه کالیفرنیا رابطه سیستم ایمنی را با پیری و توانایی بدن برای التیام خود مطالعه خواهد نمود. بعلاوه تحقیقی برای مطالعه نوع خاصی از بتن زیست پلیمری وجود دارد که می تواند به جست وجوی مصالح ساختمانی آینده در ماه یاری کند.
آزمایش آنالیز منبع گرد و غبار معدنی سطح زمین (Earth Surface Mineral Dust Source Investigation) یا اِمیت (EMIT) هم قرار است با نصب در بخش بیرونی ایستگاه فضایی سال آینده را به مطالعه ترکیب معدنی غبار در منطقه ها خشک زمین بپردازد و به دانشمندان برای درک بهتر سیستم آب وهوای سراسری سیاره یاری کند.
بعضی از محموله های CRS-25 هم، اگرچه بخشی از تحقیقات در حال اجرا نیستند، اما به عنوان نمادی از علم پشت ایجاد شرایط حیات در در ایستگاه فضایی عمل می نمایند. از جمله یک پمپ دوز اضافی است که برای توالت لازم است. پمپ های دوز برای تصفیه ادرار پیش از فیلتر و فرآیند بازیابی استفاده می شوند تا دوباره آن را به آب آشامیدنی تبدیل نمایند. به یاد داشته باشید که در فضا آب وجود ندارد و فضانوردان ناچارند ادرار بازیافتی خود را بنوشند.
دینا کُنتلا (Dina Contella) مدیر یکپارچه سازی عملیات ایستگاه فضایی گفت: بعلاوه بعضی کیسه های پردازش آب نمک را به ایستگاه فرستاده ایم که به ما امکان می دهند نسبت به حالت عادی، حتی آب بیشتری را از ادرار بازیابی کنیم. بنابراین مثانه های مصنوعی تازه توانایی ما را برای بازیابی هرچه بیشتر آب در فضا افزایش می دهند. علاوه بر این دو فیلتر آب آشامیدنی ایستگاه هم در تجهیزات تازه برای ایستگاه وجود دارد.
انتظار می رود که فضاپیمای باری دراگون حدود یک ماه به ایستگاه فضایی بین المللی متصل بماند و پس از بارگیری لوازم و تجهیزات بازگشتی، اواسط آگوست در سواحل فلوریدا به زمین بازگردد.
عکس ها: نزدیک شدن فضاپیمای باری CRS-25 دراگون اسپیس ایکس به ایستگاه فضایی بین المللی
Credit: NASA
منبع: Space
منبع: دیجیکالا مگ